Dag van de wilde dieren en uitzichten.

Maandag 25/7

Vanmorgen ging de wekker om 04.30u en we hadden allemaal best wel moeite om ons bed uit te komen.

Zonder ontbijt, maar met ontbijtpakket staan we om 05.00u klaar om naar de Horton Plains te gaan, een National Park.

Hoe vroeger je gaat hoe meer kans er bestaat dat je dieren kan spotten dus vandaar dat we zo vroeg op pad gaan. Oh ja en het is ook nog een uur rijden.

Het regent deze morgen enorm, maar onderweg klaart het gelukkig een beetje op.

Als we er bijna zijn heeft Nishan het steeds maar over Samba, Samba.

Behalve dat ik betwijfel of ik nog weet hoe de samba gaat, vind ik het toch echt te vroeg voor een dansje.

Totdat de Samba voor onze auto langs loopt. Oh……de Samba is een groot soort hert en we zien er gelijk een stuk of vijf.

Nou dat is in ieder geval een goed begin zullen we maar denken. Bij aankomst van het park gaat Nishan de kaartjes kopen en daarna moeten we eerst nog een heel stuk met de auto het park op voor de parkeerplaats.

Voordat we het park opmogen wordt ons lunchpakket gecontroleerd, worden de plastic tasjes door papieren vervangen en de pakjes drinken verwijderd. Flesjes water mogen wel, maar dan zonder wikkel. Dat onze sandwich in plastic folie zit schijnt ook niet erg te zijn, het zal wel alleen snappen wij het niet helemaal.

We beginnen de tour tegen de klok in en later zou dat een goede keus van de gids blijken te zijn, we lopen tegen de mensen massa in.

We lopen op ons gemak met z'n viertjes en genieten van de natuur en zijn geluiden. We horen de apen en kikkers ontwaken terwijl we een gedeelte van ons ontbijt nuttigen, wat kan de natuur toch mooi zijn.

Helaas is dat wel zo'n beetje het enige wat we aan wilde dieren hebben gezien op nog een paar apen in de boomtoppen na. 

Wel hebben we hele kuddes chinezen gezien. Ze zijn redelijk tam en maken gelukkig genoeg herrie zodat je ze al van verre aan hoort komen en je op tijd aan de kant kan gaan, om te voorkomen dat ze je onder de voet lopen.

Tegen eentje ben ik een keer uitgevallen toen we naar een reuze eekhoorn in de boom stonden te kijken. Hij vondt het nodig om als een idioot te gaan staan gillen/praten, ik was het zo zat. De rest van de kudde probeerde zachtjes te doen, maar blijkbaar is het iets wat ze niet kunnen.

Het jammere is wel dat daardoor al het andere wild verdwenen is. China is ook ineens gezakt op ons vakantielijstje, gek hè.

Na een flinke wandeling van ruim drie uur zijn we het park rond en gaan we weer op weg naar de auto. Ondanks de kuddes chinezen hebben we genoten van de wandeling en de uitzichten die we onderweg hebben gehad.

We gaan nu op pad naar de hoogste berg, het weer is redelijk opgeklaard dus met een beetje mazzel kunnen we vang de berg van een schitterend uitzicht genieten. Ook staan er allerlei schotels en antennes op de berg en daarom mogen er aan die kant van de berg geen foto's worden genomen en staat het leger er om de boel te controleren.

Voordat we door mogen rijden moeten we onze naam en paspoortnummer doorgeven. Wij hebben onze paspoorten niet bij ons dus dat wordt lastig, maar volgens de gids is een verzonnen nummer ook goed. Zo gezegd zo gedaan en even later rijden we de berg op.

Helaas komt met ons ook de mist mee naar boven en tegen de tijd dat we boven zijn is er niet veel van het uitzicht over en voel je gewoon de kou van de wolken.

Helaas, dan maar weer naar beneden.

We gaan terug naar het hotel, zodat we even kunnen douchen. We pakken gelijk de koffers in en eten nog even een snelle lunch (lees kipburger) voordat we dit heerlijke hotel verlaten en weer op pad gaan naar onze volgende bestemming.

Ondertussen regent het weer flink en we rijden dus niet zo hard op de kronkelige bergweggetjes.

Uiteindelijk zijn we na zo'n twee uur rijden op plaats van bestemming.

Wat de rest gedaan heeft weet ik niet, maar ik ben op bed gaan liggen en in slaap gevallen. 

Het is nu net na zevenen en we gaan zo lekker een hapje eten. Verder is hier niet veel te doen dus vanavond zal het wel net als nu tv kijken worden.

Morgen gaan we White Water Raften, dat is dan ook gelijk de enige reden waarom we nu in deze uithoek zitten;-)

Tot morgen!