Een lange dag en veel gezien

Een blog schrijven van onze reis door Sri Lanka valt nog niet mee ben ik achter gekomen.

Als eerste zijn alle plaatsnamen voor ons niet uit te spreken, laat staan de bezienswaardigheden waar we naar toe gaan.

Tel daarbij op een gids die goed Engels spreekt, maar toch af en toe moeilijk te verstaan is en de puzzel is compleet.

Daar komt nog bij dat we vandaag ontzettend veel gereden hebben, 298 km en daardoor ook ontzettend veel gezien. Ik ga dus mijn best doen, maar of alles klopt??? Aan de andere kant, dat weten jullie dan toch niet hahahaha.

Vanmorgen ging de wekker om 06.15u Ja jullie lezen het goed, bizar vroeg, zelfs voor ons.

Allemaal nog diep in slaap werden we best wel bruut uit onze slaap gehaald, we lagen echt nog allemaal te tukken.

We moeten wel vroeg op vandaag, want we gaan best wel een stuk rijden en we willen op tijd zijn bij het olifanten weeshuis.
Dus na een lekker ontbijt hup om 07.45u de auto in voor een rit van twee uur..

Aangekomen bij het Pinnawala Elephant Orphanage gingen we snel naar binnen, zodat we de olifanten nog konden voeren voordat ze overgebracht worden naar de rivier.

We waren inderdaad net op tijd en een van de laatste om de olifanten fruit te geven. Wij stonden op een verhoging en de olifanten, een stuk of vijf, komen netjes met hun slurf het stuk fruit van je aanpakken. Best grappig om te doen, maar het komt wel weer heel erg in de buurt van gedresseerde aap.

Na het voeren bij nog wat kleine olifanten gekeken en toen ging het grote spektakel gebeuren.

De hele olifanten kudde gaat door het park op pad door een drukke winkelstraat naar de rivier, waar ze heerlijk in kunnen badderen.

Het is een grappig gezicht om te zien hoe ze zich in de rivier te vermaken, maar toch hebben we er gemengde gevoelens bij.

Ja ze lopen los (al hebben sommige een ketting lopen van hun nek naar 1 voorpoot) en ze hebben de ruimte (vele malen meer dan in Blijdorp), maar toch krijgen we het gevoel dat het vooral een toeristisch optreden is.

In de rivier krijgen sommige dan wel weer een goede wasbeurt van hun verzorger, waar ze volgens mij wel van genieten.

De kettingen zouden zijn om agressieve olifanten tijdens paartijd in bedwang te houden, zo hebben wij ons laten vertellen. Het zijn idd mannetjes die zo'n ketting omhebben, dus we gaan er maar van uit dat het klopt.

Op een gegeven moment hebben we het badritueel wel gezien en gaan we weer terug naar de auto.

We rijden ongeveer weer een uur en stoppen dan bij een restaurant genaamd Mango Mango om een hapje te eten. Als we allemaal een keuze hebben kunnen maken en onze bestelling doen, moeten we allemaal wat anders uitzoeken. Van de hele menukaart kan je maar van twee pagina's wat kiezen ipv de tien waaruit het hele menu bestaat.

Na enig zoeken heeft Redmer een ander gerecht gevonden, iets met rijst en vis en Twan en ik gaan lekker voor de kipnuggets met french fries, wij hebben niet zo'n trek in rijst hahahah lekker toeristisch.

Na de lunch gaan we weer op pad en nu stoppen we bij een rotsformatie waar de boedisten mediteren en bidden. Het is wel grappig om te zien, zeker de holtes die zijn uitgesleten in de rotsen waar ze altijd zitten, maar verder is het niet heel bijzonder. 

We lopen wat rond en maken wat foto's en gaan weer op pad. Als Nishan vraagt of we wat muziek willen horen en wij ja zeggen kan je mij echt opvegen als even later de hele cd van ABBA/MamaMia uit de spieker klinkt. Je had Twan zijn gezicht moeten zien hahahahaha.

We rijden al zingend een stuk en bezichtigen drie pagodes, alledrie in een andere staat.

Aan de eerste worden nog restauratie werkzaamheden uitgevoerd, de tweede is af maar nog niet beschilderd en de derde is helemaal af. Op het moment dat we daar aankomen vindt er een processie plaats.

Een processie is een godsdienstige plechtigheid waarbij gelovigen openbaar hun geloof ritueel beleiden. Deze ritus bestaat binnen de rooms-katholieke, oosters-katholieke, oriëntaals-orthodoxe en oosters-orthodoxe kerken en in oosterse religies.

We kijken naar de voorbij lopende stoet, nemen wat foto's en zijn toch wel een beetje onder de indruk van zoveel toewijding. Het ziet er allemaal mooi uit en het begeleidende getrommel en gefluit klinkt ook wel bijzonder.
Hierna zitten, met name Twan (die heeft het allemaal wel gezien) maar ook ik er toch wel doorheen.

We waren vroeg op, het is warm (28 tot 33 graden) en ik geloof het eigenlijk wel.

Nishan heeft toch nog wel een paar dingen op zijn program staan, maar we vertellen hem dat we moe zijn en eigenlijk wel naar het hotel willen. Hij wil ons toch nog heel graag het een en ander laten zien en we besluiten om nog naar de Moonstone te gaan kijken en een bijzonder boom, maar daarna willen we echt naar het hotel.

Zo, gezegd zo gedaan, maar echt heel bijzonder vonden wij het niet. Daar moet je denk ik Srilankees voor zijn of zeer gelovig, dus op naar huis.
Onderweg naar de auto horen we dat dat nog  anderhalf uur rijden is, poeh hé.

We zijn net op weg als we nog een processie tegen komen, we wachten even en proberen er nog wat van te filmen. Het blijft toch wel indrukwekkend.

Onderweg naar het hotel hebben we allemaal moeit om onze ogen open te houden, maar eenmaal aangekomen rond 20.00u krijgen we weer een warm welkom en mogen we nog een "Jump in the pool" nemen, ook al is hij eigenlijk al dicht. Twan weer helemaal blij en weet niet hoe snel hij zich om moet kleden.

Ze vragen ook nog of we willen eten, ja dat willen we, dus geven ze aan dat ze dan nog op ons wachten, zo lief.

Wij worden helemaal blij als we de hotelkamer zien, die is echt zo mooi, bizar gewoon. Het is geen straf dat we hier drie nachten verblijven.

Terwijl ik na sta te genieten van de kamer heeft Twan zijn zwembroek al aan, Redmer gaat met hem mee en ik volg later. Niet om te zwemmen, maar om een paar foto's te maken.

Daarna gaan we lekker eten in het restaurant van het hotel. Het is een lopend buffet dus iedereen kan wel wat lekkers vinden, al vindt Twan het Indiase eten nog niet echt het je van het.

Na het eten Weel lekker naar de kamer, ik begin aan het blog, maar dat blijkt dus nog een dingetje (zoals beschreven aan het begin). Maar op een gegeven moment ben ik te moe, het is 23.00u en we besluiten onze luikjes dicht te doen.

We mogen uitslapen, morgen hoeven we pas om 08.30 klaar te staan.